woensdag 30 mei 2012

stik je voor het eerst dan sla je een flater

Bij deze mag iedereen het weten ik had nog nooit van mijn leven gestikt. Ik had eerst pech dat ons oude stikmachine kapot was. Toen later bleek bij de herstellingen dan het nooit meer zou werken koos mijn mama er voor om een nieuw te kopen. Yes, ik ga toch leren stikken. Ik ben direct aan de slag gegaan , klinkt makkelijker dan het doen. Wachten op uitleg en wat lessen van de mama daar had ik niet direct zin in. Ik wou direct iets maken en niet gewoon rechte "oefen stiksel" doen. Ik kreeg het dus in mijn hoofd om een soort bal en blokje te maken in de stof. Hier zie je het resultaat =


Ja , oke ... de hoekjes zijn niet perfect en de vulling goed krijgen lukte me niet direct. De bal is van vorm verandert naar een rugby bal. Maar voor een eerste keer stikken vond ik het toch nog niet slecht. Als jullie nog leuke en makkelijke stikwerkjes weten ( die ook iets nuttig hebben) laat het me dan zeker weten.

groetjes charlotte



8 opmerkingen:

  1. Toch een mooi resultaat hoor, zeker gezien je nog niet goed met een naaimachine overweg kan.Ik heb al meer achter mijn machientje gezeten maar ben zelf niet echt een goede stikster en als ik al deze blogs hier bekijk valt mijn mond soms open van verbazing van wat al die duizendpoten hier kunnen. Soms denk ik om zelf een blog te maken maar eigenlijk heb ik niet de tijd om me daar allemaal mee bezig te houden en dus volg ik gewoon hier en daar wat om al eens ideetjes op te doen. Zelf maakte ik ooit voor mijn dochter een leuk kleedje, gewoon een leuke tshirt kopen en daar de mouwtjes van af snijden, dat afgesneden mouwtje knipte ik open en gebruikte het als patroon maar dan wat breder zodat ik een pofmouwtje kon maken dit alles knipte ik uit een leuke stof die bij de tshirt paste en ook nog zo een rok eraan zodat het een kleedje vormde. Het was echt niet moeilijk en succes verzekerd want iedereen dacht plots dat ik kon naaien maar dat is eigenlijk niet echt zo. Misschien ook een proberen Charlotte.

    Groetjes Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, daar is nog wel wat werk aan! Maar dat komt wel, de ene heeft het wat meer als de andere, bij de ene zit het er in en is het een passie, een ander wil ook iets kunnen en komt er misschien ook wel. En knap hoor van je moeder!! Wat ben jij een verwende doos zoals ze bij ons zeggen :D Mijn twee dochters hebben zelf voor hun machienerie en uitrusting mogen werken. Maar daar zit het er ook echt al jaren in, het is echt hun passie. Hun broer is er minder blij mee, steeds kleren passen :) Had eerst niet door dat je al een volwassene was uit je berichtjes met je mama hier en daar, gelukkig dat ze zo goed zorgd draagt voor jou en je broers en zussen, een mama uit de duizend zo te zien! Nou, ik wens je veel beterschap bij het stikken!

    Groet
    Greetje uit Venlo

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach ik zal het wel leren denk ik ;) En ja ik heb geluk met zo een mama! Ik ben namelijk enig kind ( ondertussen 22jaar) maar ik woon nog steeds graag thuis. Gelukkig heb ik een goede band met mijn ouders. Ik heb haar wel moeten beloven dat nu alle naaiklusjes door mij opgelost moeten worden. Ik hoop het rap onder de knie te hebben.

      groetjes charlotte

      Verwijderen
  3. Dus echt een verwende doos hahaha :D Jah, normaal reageer ik niet op van die blogs, ik vind dat maar aandachttrekkerij, maar ik kijk regelmatig eens met de meiden voor inspiratie. Bij deze moest ik toch gewoon eens een reactie plaatsen omdat men twee oudste bommels (van de 5 :)) al jalours begonnen te worden met zo'n mams. Hier is het van te gaan werken als je iets wil zoals een machine, maar kijk, je bent al 22? Nou dan ben je al mooi op weg. Heb je nog tijd om iets deftig te leren, want zo snel gaat dat nu eenmaal niet, naar mijn mening ben je al te haastig bezig met het feit dat je niet eerst eens recht probeert te stikken, direkt bert en erni in een ander kleurtje :p

    Greetje en de bommels

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik ga in de toekomst toch eens wat lessen nemen bij mijn tante dus het komt wel goed. De naaimachine is niet van mij maar blijft van mijn mama. Voor de rest zijn mijn ouders van het zelfde principe als jou... als je iets wil dan spaar je er voor.
    Jou kinderen kunnen mssn ook een blog beginnen met hun creaties er op. Als ze zouden beginnen te bloggen laat het me dan zeker weten want dan kan ik van hun nog iets leren.

    groetjes charlotte

    groetjes charlotte

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit vind ik nu eens fijne reacties om lezen, daar zit ook nog moraal in, en het besef dat niets vanzelf gaat.

      Groetjes Marijke

      Verwijderen
    2. Nou, daar heb je inderdaad helemaal gelijk in, het gaat helemaal niet vanzelf. Bij ons Truusje in het klasje lijkt het nu een hipe, stikken. Gelukkig heeft truusje twee grote zussen, een meute lievelingsnichten en een mama die in het naaimilieu zitten. Maar alle vriendinnetjes uit de klas willen dat nu ook doen he, ken je dat, van die mensen die ook alles moeten hebben wat het populaire meisje heeft...Truusje was juist zo fier met haar eerste zelfgemaakte diadeem,...jep, hele klasje vriendinnen doet haar nu na. Dat vinden de oudste bommels nu het nadeel, en daarom doen ze niet mee aan dat bloggen, een en al namaak en aandachtsgedoe.

      Ahzo, je tantie doet ook aan naaien :) Jah, dan heb je wel geluk, leuk toch dat je zo op je famillie kan rekenen. Daar doen we alles voor he. Ik heb ook zo'n goede band met mijn broers en zussen, ik kom ook uit een groot gezin, vandaar mijn liefde voor al mijn bommels. Maar jah, je bent blijkbaar enigste doos haha geintje :)

      Maar goed, ik ga je uitprobeersels en je picaso-werkjes nu voorgoed verlaten, de oudste girlzzz geven me al onder mijn voeten dat ik onze blog-afspraak niet nakom :) Niet meer op de blogs zitten mammie roepen ze hier :)

      ik hoop dat het nog goed komt met je

      Greetje en de Venlo-bommels :)

      Verwijderen